νεόσσυτος

νεόσσυτος, -ον (Α)

αυτός που μόλις ξεκινά, ο νέος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)-* + -σσυτος (< σεύομαι «ξεκινώ, ορμώ»), πρβλ. θεό-σσυτος, παλί-σσυτος].